Сагын АКМАТБЕКОВА ЗАКЫМ М. Т.га Кеч күүгүмдө жээкти бойлоп | КЫСКА-НУСКА

Сагын АКМАТБЕКОВА

ЗАКЫМ

М. Т.га

Кеч күүгүмдө жээкти бойлоп кайчы өттүк. Кайчы өткөн издерибизди толкун жууду, кездер бизди жуугандай. Жуулдукпу, же жокпу?

Ушул чалкыган аалам астында сени гана жакшы көргөнүмдү айтсам ишенээр белең? Жок, айтпайм. Жаап койгом капкагын ал сезимдин.

Өткөрдүм сенсиз узун-узун өмүрдү. Өзүмчө тирдик кылдым. Кайчы өттүк кеч күүгүмдө жээк бойлоп, узадык бирибизден-бирибиз улам алыс. Кылчайбадым. Изимди толкун жууду. Билем, сен да кылчайган жоксуң. Кеттиң өз жолуң менен.

Көздөрүңдүн жарыгын канчалык көргүм келсе да тик багып карабадым. А балким эчак өчкөндүр ал жарык, балким тике бакпаганым ырас болгондур.

Көздөрүңдөгү жарыктын өчкөнүн көрүү баарынан коркунучтуу. Мен үчүн. Ошондон корктум.

Бирок билгем ушул күндөрдө, ушул жээктен жолугаарымды. Билгем.

Июль, 2003

#карасөз